Pamiętasz swoją pierwszą miesiączkę? Byłaś na nią przygotowana? Napawała Cię dumą czy może przerażeniem?
Dla jednych dziewcząt to wyczekiwane, trochę ekscytujące wydarzenie, dla innych raczej krępujące, pełne obaw i lęku. Wszystko zależy od tego, co młoda dziewczyna wie na ten temat, skąd czerpie wiedzę i jak do swojej kobiecości podchodzi jej mama.
Wydawać by się mogło, że w dzisiejszych czasach potrafimy bez problemu rozmawiać na każdy temat. Mimo , iż miesiączka to rzecz najzupełniej naturalna rozmowa o niej nie jest ani prosta, ani łatwa.
Ale jeśli jesteś mamą nastolatki , to Ty powinnaś porozmawiać z nią o dojrzewaniu. Nie czekaj aż wyręczy Cię w tym internet czy jej koleżanki . To jest symboliczny moment i warto wykorzystać go na wzmocnienie więzi z własnym dzieckiem , pogłębienie bliskości a nawet na zbudowanie nowej relacji.
Pierwsza miesiączka (menarche) pojawia się zazwyczaj w wieku 12-14 lat. Jednak zanim dojdzie do pierwszego krwawienia, w organizmie młodej kobiety zachodzą pewne zmiany. Miesiączka pojawia się przeważnie po 14 miesiącach od tzw. skoku pokwitaniowego, czyli okresu dojrzewania płciowego. Niektóre dziewczynki zaczynają miesiączkować wcześniej niż ich koleżanki z klasy i to dla nich bardzo niekomfortowa sytuacja, najczęściej wstydzą się tego. Podobne problemy przeżywają te, które zaczynają miesiączkować później niż rówieśniczki . Powodów dlaczego pierwsza miesiączka nie przychodzi o czasie jest wiele. Najczęściej to wynik stresu , nieprawidłowego odżywiania, zbyt szybkiej utraty kilogramów ,ale też nadwagi i otyłości ,leków jakie dziewczynka przyjmuje na stałe . Zaburzenia gospodarki hormonalnej– takie jak :hiperprolaktynemia, niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników, torbiele jajników czy choroby nowotworowe to rzadsze ale bardzo poważne przyczyny opóźnionej miesiączki .
Jeśli pierwsza miesiączka nie pojawi się do 16 roku życia może to sugerować poważne zaburzenia zdrowotne . Pojawienie się pierwszej miesiączki przed 9. rokiem życia również może oznaczać kłopoty – zazwyczaj związane z przedwczesnym dojrzewaniem. W obu tych przypadkach niezbędna jest konsultacja ginekologiczna.
Prawidłowy cykl powinien się mieścić w granicach 25-35 dni, z czego 3-7 dni to krwawienie miesięczne. Ale u nastolatki niekoniecznie musi być regularny. Przez pierwsze dwa lata cykle mogą być nieregularne ,nawet co kilka miesięcy .Mimo ,że większość dziewcząt miesiączkuje stosunkowo regularnie to taki czas gdzie ,,wszystko może się zdarzyć ‘’.
Dzieje się tak dlatego ,że układ endokrynologiczny dopiero dojrzewa , kształtuje się . Jeśli jednak dziewczynka miesiączkowała już regularnie i nagle, nie wiadomo z jakiej przyczyny, przestała na 2-3 miesiące, jest to sygnał do zrobienia badań.
Nastolatki skarżą się często na bardzo bolesne miesiączki, jest to dolegliwość powszechna w okresie pokwitania zwana pierwotnymi bolami menstruacyjnymi. Przyczyną tych bólów jest zwykle nadmierna czynność skurczowa mięśnia macicy połączona z jednoczesnym jej niedokrwieniem.
Bolesne miesiączki pojawiają się częściej u dziewcząt szczególnie wrażliwych, delikatnych ,podatnych na stres i chwiejnych emocjonalnie. W takich przypadkach, gdy popularne środki przeciwbólowe nie pomagają, a dolegliwości nadal nie przechodzą pozostaje udać się do ginekologa .
Obfitość krwawienia miesięcznego również jest sprawa indywidualną. Przyjmuje się, że podczas jednego cyklu nie powinno się stracić więcej niż 80 ml krwi.
Prawidłowe określenie ilości krwi miesiączkowej stanowi wyzwanie, ponieważ nastolatka może nie mieć punktu odniesienia w postaci „prawidłowej” intensywności krwawienia .Zużycie środków higienicznych odzwierciedla wprawdzie intensywność krwawienia, ale może być też subiektywną potrzebą dziewczynki do częstego zmieniania podpasek czy tamponów .
Podejrzenie o obfitość krwawień mogą nasuwać takie sygnały jak: łatwe powstawanie siniaków, przedłużające się krwawienie przy lekkich urazach (takich, jak zadraśnięcia przy goleniu), częste lub trudne do zatamowania krwotoki z nosa, nadmierne krwawienie po zabiegach chirurgicznych. Badania w kierunku dziedzicznych zaburzeń krzepnięcia zlecone przez lekarza powinny rozwiać wątpliwości co do stanu zdrowia naszego dziecka .
Okres dojrzewania to trudny czas w życiu nastolatki ale również (a nie wiadomo, czy nie bardziej) dla jej rodziców.
Nie ma jednej recepty na wychowanie – każda nastolatka jest bowiem inna, ma własny charakter, temperament i osobowość. Kluczem jest zrozumienie problemów dorastającej dziewczyny, wykazanie zainteresowania jej zmartwieniami i akceptowanie autonomii.
Rodzice często bagatelizują problemy dorastającej córki lub traktują je z przymrużeniem oka. Tymczasem nastolatki mają swój świat, własne plany i oczekują od rodziców poszanowania ich intymności. W codziennym życiu z dojrzewającą nastolatką nie wystarczy wykazać się opanowaniem , delikatnością i taktem . Potrzebna jest też anielska cierpliwość ,stoicki spokój i dużo ,dużo miłości .Na koniec ostatnia rada – nie należy zapominać, że sami także kiedyś byliśmy dziećmi i często przechodziliśmy przez ten trudny czas przyprawiając naszych rodziców o załamanie nerwowe lub przysłowiowy zawał serca.